σαν την πορδή στο άντερο
σ' έχω και σε φυλάσω,
μα τρέμω απ' το φόβο μου
μην κλάσω και σε χάσω
Νικολάρος
ήθελα νάμουνα κιεγώ
μικρό πεταλιδάκι
κι ο κώλος τση να ήτανε
στη θάλασσα βραχάκι
Κωστής
μέσα και όξω Μουλιανά
αν τύχει και περάσεις,
μη σταματήσεις για ρακή
γιατί αργά θα φτάσεις
Κωστής
τα σύνορα των Μουλιανών
ποτέ δεν τα περνάει,
μόνο να πάει Καλαβρού
πιωμένος να γυρνάει
Κωστής
όσες κλανιές εβρόντηξε
ο ποντικός οφέτος,
τόσες ευχές σου εύχομαι
για το καινούργιο έτος
Κωστής
ω την παντέρμη τη ρακή
ίντα είν' αυτά που κάμει
όντε την πίνω γίνεται
το πάτωμα ταβάνι
Βίκυ
απ' όλα τα εσώρουχα
το τάνγκα μου αρέσει,
που κόβει την κλανιά στα δυό
και την πορδή στη μέση
Κωστής
ως κι ο πανάγαθος θεός
τα θαύματα έχει αφήσει,
και μές την τρέλα την πολλή
τόριξε στο γαμίσι
Κωστής
οι τρείς κουμπάροι κάτσανε
μαζί στο μπαλκονάκι,
και όλη μέρα τρώγανε
μαζί ένα γουρουνάκι
Κωστής
στιφάδο ψήνω σήμερα
και σε θυμάμαι Γιάννη,
θέλω να στείλω μιά μπουκιά
μα έλα που δε φτάνει...
Κώστας
Thursday, April 5, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment